Zaterdag 10 september begint de KV Wolderwijd/DYZLE A1 het seizoen met een uit wedstrijd in Lelystad. Na een sterke voorbereiding met twee oefenwedstrijden en oefenpartijtjes tegen het 1e kon de A gaan laten zien wat ze konden. De tegenstander Exakwa A2 is geen onbekende na vorig seizoen een aantal pittige wedstrijden tegen ze gespeelt te hebben mochten we vandaag weer aantreden tegen ze.
Met de meegereisde supporters, het debuut van teammanager David en de reserves vanuit de B op de bank werd de wedstrijd werd om 10.55 in gefloten. KV Wolderwijd/DYZLE kon gelijk het initiatief in de score pakken door een mooi schot van Karsten, hierbij kwam Exakwa ook snel weer terug door de 1-1 erin te leggen. Door sterk reboundwerk van Mischa kreeg de aanval snel de bal weer terug waardoor Martijn door scherpe afronding de voorsprong kon vergroten naar 1-3. Door druk te zetten op de tegenstander en de snelle passing kregen we vaak het initiatief om weer aan te vallen. Hier maakte Karsten en Mischa gretig gebruik van door de score naar 1-5 te vergroten. Door sterk ondersteunend werk van de dames kreeg Martijn de mogelijkheid om de voorsprong te vergroten naar 1-6. Exakwa kon nog iets terug doen en de ruststand werd uiteindelijk beslist door een beslist door een enorm afstand schot van Karsten naar 3-7.
Na een nipte nederlaag afgelopen week had de A1 van Wolderwijd vandaag wat goed te maken tegen de nog onbekende tegenstander de Eemvogels A1. De opdracht was vandaag voornamelijk druk zetten, bal tempo hooghouden en ervoor zorgen dat het scoringspercentage hoger wordt.
Met de nieuwe aanwinst Naomi in de basis begon het team in hoog tempo aanvallen te creëren en vonden Mischa en Sophie al snel gaten in de verdediging van de Eemvogels waardoor ze de stand op 2-0 konden zetten. Ook het andere vak wist snel te scoren en nadat Sophie afgelopen week hard getraind had in het afmaken van de korte kansen wist ze er ook de 4-1 in te gooien. Verdedigend gaf Wolderwijd wat ruimte weg waardoor de Eemvogels wisten terug te komen tot 4-3. De A1 pakte daarna gelijk het initiatief weer terug en wist door snelle combinaties en diepe ballen de score dankzij het scherpe afmaken van Sophie en Matthijs op een ruststand te zetten van 8-3.
De A1 van KV Wolderwijd is na een korte maar intensieve voorbereiding klaar voor het nieuwe seizoen. Komende zaterdag spelen ze de eerste competitiewedstrijd in Huizen.
Dit seizoen staat er een nieuw trainers duo voor dit team. Anne Engelsman is weer volledig terug na een jaartje Maastricht. Anne is geen onbekende voor dit team, een aantal jaren geleden trainde ze de meeste spelers al eens een jaar.
Nieuw als trainer/coach is Jeroen van den Berg. Jeroen heeft zijn korfbal roots liggen bij Sparta Nijkerk. Sinds afgelopen jaar korfbalt een van zijn dochters in de F bij Wolderwijd. Na een aantal gesprekken met Anne en de TC heeft Jeroen de taak van trainer/coach op zich genomen voor het komende seizoen.
Nieuw in de ploeg van KV Wolderwijd, maar geen onbekende, is Sam Scharft. Zij keert na 3 jaren korfbal bij Unitas weer terug op het oude nest.
Wat na de eerste twee wedstrijden nog een grote uitdaging leek is in de resterende wedstijden overduidelijk rechtgezet. Met grote overmacht heeft KV Wolderwijd A1 de laatste wedstrijden weten te winnen en daarmee het kampioenschap in de wacht gesleept.
In de laatste thuiswedstrijd heeft dit team laten zien dat het veel, heel veel kwaliteiten waarborgt. Een overtuigende 23-10 (!) overwinning zorgde voor een fantastisch slotstuk van deze competitie.
Terug kijkend op het gehele seizoen kunnen we spreken dat er veel is gebeurd. Er werd gestart met Wilma als nieuwe trainster, wat zorgde voor een compleet nieuwe start en ervaring voor velen. Het was wennen en er werd vanaf 0 begonnen. Maar er werd zichtbaar genoten. In Hoevelaken werd het eerste succes behaald, door kampioen te worden in een directe wedstrijd tegen medekampioens kandidaat Telstar. Een 10-10 gelijkspel was voldoende. Opmerkelijk was dat alle goals werden gescoord door 2 heren.
Nog slechts 1 punt had het team van trainer/coach Wilma Engelsman nodig om kampioen te worden. In de wetenschap dat deze laatste, lastige wedstrijd zou plaats vinden in Hoevelaken, moest er geknokt worden voor elke centimeter. En ondanks de zeer warme omstandigheden heeft Wolderwijd A1 uiteindelijk een zwaar bevochten 10-10 eindstand op het bord kunnen zetten.
De vreugde was dan ook groot omdat men meer tegen zichzelf en de scheidsrechter aan het korfballen was, dan dat men uit ging van eigen kwaliteiten. In technisch en tactisch opzicht was Wolderwijd veruit de betere ploeg alleen kwam dat niet tot uiting in doelpunten. Alle 10 doelpunten werden gemaakt door Mathijs en Rick waarbij ze ieder voor 5 goals zorgden.
KV Wolderwijd A1 kan zich nu gaan opmaken voor de zaal competitie, alwaar ze gaan uitkomen in de wedstrijdklasse. Dit belooft een mooie competitie te worden met sterke tegenstanders uit de regio. Een mooie uitdaging voor een team dat elke week weer progressie laat zien.
Afgelopen zaterdag 12 maart was het zo ver. Onze laatste wedstrijd sinds 3 jaar onder leiding van Kees. Ondanks de dramatische nederlaag van zaterdag kunnen we trots zijn op ons zelf dat we er toch nog 12 hebben gescoord. Helaas zonder Sanne en Dennis. Na ongeveer 1000 uur met elkaar hebben door gebracht is er toch echt een einde gekomen aan ons hechte team en gaan de meesten van ons hun eigen pad op. We wisten dat er ooit een einde aan zou komen maar toch blijft dit altijd lastig.
We hebben veel dingen met elkaar beleefd. Gezellig samen voetbal kijken, spelletjes spelen, beach korfballen, naar Walibi, kamperen en ons aller laatste uitje de wok, in Zeewolde. Wat een mooie afsluiter was dat.
Wij, als Wolderwijd A1, willen graag iedereen bedanken die altijd ons heeft aangemoedigd langs de lijn. Ook willen wij onze invallers bedanken die met name dit seizoen altijd voor ons klaar stonden. In het speciaal, Sam, Theanne, Ilse en Ramin bedankt! In het bijzonder willen we natuurlijk coach Kees bedanken. We hebben ontzettend veel van jou geleerd en hebben erg veel lol gehad (Ook op de momenten dat je je uitbarstingen langs de lijn had).
Wees gerust, jullie zullen nog genoeg van ons blijven horen.
De (ex)A1.
Luuk Wilkeshuis Bart-Jan Ruizendaal David de Visser Dennis Rozendaal Sanne den Hollander Esmee den Hollander
Zeewolde 25-4-15 Na de nipt verloren uitwedstrijd tegen Soesterkwartier vorige week had Wolderwijd A1 wat recht te zetten vandaag. Na een strakke warming up onder leiding van aanvoerster Manouk kon scheidsrechter Maarten Bolt de wedstrijd beginnen.
Wolderwijd kwam snel uit de startblokken en na mooi samenspel van Manouk en Marijke kon de 1-0 voorsprong worden aangetekend. Door de geconcentreerd te blijven verdedigen kreeg de aanval genoeg kansen om de 2-0 te kunnen scoren. Wolderwijd A1 had in de volgende fase van de wedstrijd moeite met kansen omzetten in doelpunten waardoor Soesterkwartier kon blijven aanhaken. Gelukkig bleef er strak verdedigd worden waardoor Wolderwijd A1 met 5-3 de rust in kon gaan.
De tweede helft werd er extra energie het veld in gebracht doordat Harm inviel. Wolderwijd A1 bleef net als in de 1e helft goede aanvallen neerzetten doordat alle spelers kansen kregen hierdoor kreeg Soesterkwartier geen vat op het spel van Wolderwijd. Tegelijkertijd kon Wolderwijd voorkomen dat de tegenstander meer dan één kans per aanval kreeg door het goede reboundwerk.
Afgelopen zaterdag speelden onze A junioren hun eerste zaalwedstrijd van dit seizoen. In de eigen sporthal namen zij het op tegen De Eemvogels.
Omdat Manouk niet op tijd terug was met de B1, was Marijke gelukkig bereid om de eerste tien minuten van de wedstrijd met ons mee te spelen. En dat deed zij in het geheel niet onverdienstelijk. Nadat Manouk eenmaal was gearriveerd, ging het spel verder in gewijzigde vakopstelling dan wij van het veld gewend zijn. De nieuwe vakindeling (Bas, Marco, Antionette en Manouk in het ene vak, en Wouter, Tjarco, Julia en Elserieke in het andere vak) bleek goed te werken. In beide vakken werd er goed samengespeeld. De vele toeschouwers hebben kunnen zien dat de spelers steeds beter op elkaar raken in gespeeld.
Op 1 juni speelden Wout en Robbin dan toch echt hun laatste wedstrijd in het groen, blauw en een beetje geel van Wolderwijd. De A1 trof voor deze gelegenheid een tegenstander van formaat, want de vorige keer tegen ODIK A1 werd in de stromende regen onder suboptimale omstandigheden met 24-8 verloren. Zover zou het nu niet komen. Aangezien de scheidsrechter van Dindoa helaas de weg naar Zeewolde nooit heeft kunnen vinden stond deze wedstrijd onder leiding van Maarten en Johan. Dit leverde bij de Barnevelders voor ons onbegrijpelijke reacties op, des te meer omdat wij vorige keer in Barneveld een half uur later zijn begonnen omdat ook zij een scheidsrechtersprobleem hadden. Wolderwijd A1 was allang blij dat er gewoon gespeeld kon worden, en dat straalde er vanaf.
Op zaterdag 25 mei 2013 speelde de A1 de laatste uitwedstrijd in deze samenstelling. Jenneke has left us for a language course in Oxford, England. Therefore we were lucky that Antoinette and Julia were willing to join us for what was supposed to be a fun game of korfball… Dat liep toch een beetje anders. In het Utrechtse zonnetje was vooral de afronding van de A1 onder de maat, waardoor Synergo A1 met slechts 9 gescoorde doelpunten zonder moeite de overwinning kon oprapen: 9-6
Op zaterdag 27 april ging Wolderwijd A1 ietwat aangepast op weg naar Houten. Zonder de vakantie vierende Jenneke en de in Londen stage lopende Maarten moesten we proberen om punten te pakken tegen de nummer vier, Victum/IGCN A2. Julia en Vincent speelden mee en Antoinette was mee als supporter en reserve. Na een slechte generale voor coach Jan en een aantal spelers bij het derde in Hoevelaken werd om vijf over half drie gestart met de wedstrijd.
Maartensdijk, 15 december 2012 – Het was weer eens zo’n zaterdag. Waar het dit jaar vooral heel vaak ‘net niet’ was voor Wolderwijd A1, vielen in Maartensdijk een heleboel puzzelstukjes wel op hun plaats. Nadat we de afgelopen week een tactische vakwissel hadden doorgevoerd, werd het tegen de koploper zaak om de veranderingen zo goed mogelijk op te pakken. Tijdens Jans traditionele pre-match sigaretje voor de deur van sporthal de Vierstee ving hij een gesprek op van een aantal DOS-spelers… ‘Tegen wie spelen jullie vandaag?’ ‘’Wolderwijd, dat wordt een makkie!’’ De tegenstander, niet wetende dat Jan hun gehoord had, motiveerde ons dus onbedoeld nog net dat beetje extra om er volledig voor te gaan. Zo speelde Wolderwijd A1 eindelijk weer eens een wedstrijd die een verslagje waard was, en dat terwijl het halve team niet eens kon lezen waar de sporttassen vooral NIET mochten worden neergezet…
Het was dan toch zover. De allerlaatste wedstrijd van dit veldseizoen. De A1 had vorige week tegen Antilopen het kampioenschap al veiliggesteld, de wedstrijd tegen Sparta A2 in Nijkerk was dan ook alleen nog zinvol om lekker bij te bruinen. Onverwacht werd het namelijk een prachtige zonnige zaterdag, al had het korfbal iets beter gekund. Misschien had het iets te maken met het vroege tijdstip, want bij beide teams was er wat verwarring over de aanvangstijd. Half 12 vertrekken of half 12 spelen, het maakt net het verschil tussen rustig uitslapen en haastig opstaan. Toch, Robbin? Toch, Niek? ;) Eenmaal zonder de bezielende coaching van Jan en daarom met Bas Kettenis alias 2tall als interim-coach werd uiteindelijk een gelijkspel uit het vuur gesleept.
De wedstrijd begon zwak van beide kanten. Veel kansen werden er niet gecreëerd, en de kansen die er wel waren werden door beide partijen vakkundig om zeep geholpen. Uiteindelijk opende Maarten met zijn befaamde afstandsschot de score. Ook de 0-2 werd gemaakt van afstand, waarna Sparta overnam. De 2-1 was het resultaat van een beetje chaos in de verdediging, en de 2-2 had ook afgekeurd mogen worden, want Jenneke had toch echt 2 handen in de lucht. De wilskracht om er echt iets van te maken ontbrak bij beide teams, de meeste acties konden getypeerd worden als 'net-niet'. De ruststand van 2-2 was dan ook niet verrassend.
Dinsdag 22 mei stond dan eindelijk de wedstrijd tegen Antilopen A3 op het programma, een wedstrijd die eigenlijk een tijd terug al had moeten plaatsvinden. Het team dat vandaag namens de Leusdenaren het veld op kwam leek geenszins op het team dat we in de eerste wedstrijd op het veld na een slechte eerste helft met 6-11 verslagen hadden. Met Robbin als reserve, Jan aan de zijlijn en een mooi aantal supporters begon in het warme weer de echte kampioenswedstrijd van de A1. Er moest minimaal een punt gehaald worden voor het kampioenschap, en dat was uiteindelijk geen enkel probleem…
Het begin was niet zo sterk van onze kant. Er waren veel uitgespeelde kansen, maar een doelpunt liet even op zich wachten. Uiteindelijk tekende Jenneke met haar eerste van haar recordaantal van vier doelpunten voor de 1-0, en vanaf dat moment begon het aardig te lopen. Via de doorloopbal liep Wolderwijd door naar 3-0, voordat Antilopen eindelijk iets terugdeed, tweemaal van afstand. Spannender dan deze 3-2 werd het niet, want Wolderwijd kwam iets beter in de wedstrijd. Keer op keer werd de tegenstander voorbij gelopen, waardoor er een 8-2 stand op het scorebord stond, voordat Mark het eerste afstandsschot van Wolderwijd wist te scoren. Scheidsrechter Yvonne floot vrijwel meteen voor de rust, met een tussenstand van negen tegen twee.
Na een sterke reeks van 3 overwinningen op het veld ging de A1 naar de buren Unitas om het kampioenschap in de wacht te slepen. De tegenstander Unitas A2, een sterk gegroeid team sinds de 1e ontmoeting vorig jaar veld.
Nadat de scheidsrechter er eindelijk was begon de wedstrijd. De A1 kwam al snel met 1-0 achter en werden even wakker geschud. Waardoor het al snel 1-1 werd door een snelle actie van Susanne, met als gevolg dat Robbin de gegeven strafworp af mocht maken.
Daarna kreeg de A1 erg veel kansen om uit te breiden en dit gebeurde uiteindelijk ook door Niek, Jenneke en Robbin die allemaal een doorloopbal raakte. Hierdoor kreeg de A1 een ruime voorsprong van 1-4. Maar hier bleef het niet bij Wolderwijd bleef kansen creëren en breidde de voorsprong door een stip van Robbin en een kort kansje van Mark. De 1e helft werd afgesloten met een doorloopbal van Jenneke en een afstandsschot van Susanne. Zo ging Wolderwijd met een goed gevoel de rust in.
Op zeventien maart 2012, de allerlaatste speeldag van het zaalseizoen, moest Wolderwijd A1 nog eenmaal aantreden tegen Dindoa, om het alleenrecht op taart en champagne te krijgen. Bij een nederlaag in Ermelo zou ook concurrent Hellas '63 A1 nog kampioen worden, iets wat eigenlijk niet de bedoeling was. Dindoa weerde zich stukken beter dan tijdens de vorige ontmoeting, maar uiteindelijk gingen de twee punten en het definitieve kampioenschap mee naar Zeewolde: 9-10.
Tijdens de voorbespreking kondigde Jan al aan dat het zijn weekend zou verpesten als we vandaag zouden verliezen. We beloofden natuurlijk dat we ons dat niet zouden laten gebeuren, maar daar leek het in het veld helemaal niet op. Het begin van de wedstrijd was nog wel aardig. Dindoa kwam van afstand op voorsprong, wat er nu al voor zorgde dat ze voor rust al meer doelpunten hadden gemaakt dan drie weken geleden, toen we de kleedkamers ingingen met een 6-0 tussenstand. Wolderwijd was van afstand al gauw net zo zuiver, en binnen 6 afstandsschoten stond het 1-3, dankzij Niek, Carla en Maarten. Vanaf dat moment ging de wedstrijd gelijk op. Een dieptebal van Niek werd door Mark tot doelpunt gepromoveerd en Carla scoorde een doorloopbal, maar Dindoa kwam met een eindsprint toch op een ruststand van 5 tegen 5, terwijl de doelpuntenproductie van Wolderwijd jammerlijk stokte. Belangrijkste boodschap in de rust was om vooral de rust te bewaren, alles rustig en duidelijk op te zetten, en ons niet te ergeren aan de soms discutabele beslissingen van de scheidsrechter (die overigens geenszins partijdig floot).
Nadat Unitas vorige week voor goed nieuws zorgde om van Hellas ’63 te winnen, was het, met twee punten voorsprong, nu zaak om geen punten meer te laten liggen. Vandaag kwam Rood-Wit A1 op bezoek. De uitwedstrijd moesten we met z’n zevenen uitspelen, en ook nu moesten we Wout missen, terwijl coach Jan voor twee weken naar Spanje is afgereisd. Zijn vervanger Roel leek al in de eerste helft een makkelijke dag te krijgen, maar Rood-Wit is niet zomaar te verslaan…
Zo bleek dan vooral aan het begin van de eerste helt. De aanval draaide prima, en er werd samen rondgespeeld op zoek naar de beste kans. Helaas lieten doelpunten nog op zich wachten. Niek scoorde uiteindelijk een uitwijkbal, maar het antwoord van Rood-Wit kwam snel na een goed uitgespeelde aanval. Ook de tweede aanval had even moeite met scoren, terwijl er wel goed samen gespeeld werd. Een strafworp van Robbin en een korte kans van Mark zorgden voor een 3-1 voorsprong, die niet meer weggegeven werd voor rust. Maarten en Susanne begonnen zich met het scoreformuliertje te bemoeien, wat een paar mooie doelpunten opleverde, maar het slotakkoord van de eerste helft was weer voor Rood-Wit, wat de stand op 10-4 bracht.
Je stelt pas wat voor als er over je gepraat wordt. Daarom praten we in dit verslag toch nog even over de wedstrijd van de A1 van gisteren, want eigenlijk stelde het niet veel voor… Thuis tegen de nummer zes van de poule, Sparta Zwolle, moesten er vooral doelpunten gemaakt worden, die punten zouden dan vanzelf wel komen. Niet dus. Er moest tot de laatste seconden gevochten worden voor 2 punten, en dat had de A1 vooral aan zichzelf te danken.
Het begin was zoals wel vaker niet zo best. Het inlopen viel een beetje in het water door de chaos van de voorgaande wedstrijd, de eerste 3 ballen van de wedstrijd werden pardoes over de zijlijn gespeeld, maar al snel kwam Wolderwijd in het ritme. Maarten opende de score met een mooi afstandsschot (zoals gewoonlijk…) en Sparta antwoordde snel, ook van afstand. De 2e aanval had meer moeite met scoren.
Eindelijk weer een gewone wedstrijd voor de A1, na het oliebollentoernooi en de Jeugd Challenge.
Unitas A2 liet zien dat ze een stuk beter op elkaar ingespeeld waren dan bij de vorige 2 ontmoetingen, want soepel ging het zeker niet. Helaas had iemand de temperatuur van het zwembad en de sporthal gelijkgesteld, dus het was lichtelijk benauwd in de Sypel. Lastig als je al niet helemaal topfit bent, zoals onze Wout, en het inschieten ging over het algemeen beroerd. Dat beloofde niet veel goeds…
Nog slechts 1 punt had het team van trainer/coach Wilma Engelsman nodig om kampioen te worden. In de wetenschap dat deze laatste, lastige wedstrijd zou plaats vinden in Hoevelaken, moest er geknokt worden voor elke centimeter. En ondanks de zeer warme omstandigheden heeft Wolderwijd A1 uiteindelijk een zwaar bevochten 10-10 eindstand op het bord kunnen zetten.
Afgelopen zaterdag 12 maart was het zo ver. Onze laatste wedstrijd sinds 3 jaar onder leiding van Kees. Ondanks de dramatische nederlaag van zaterdag kunnen we trots zijn op ons zelf dat we er toch nog 12 hebben gescoord. Helaas zonder Sanne en Dennis. Na ongeveer 1000 uur met elkaar hebben door gebracht is er toch echt een einde gekomen aan ons hechte team en gaan de meesten van ons hun eigen pad op. We wisten dat er ooit een einde aan zou komen maar toch blijft dit altijd lastig. 
